دل :: کُنج

قسمت سوم

دخترای خوب برای پسرای خوب

خلاصه سرتون رو درد نیارم بعد از این قضه کلا بی خیال جنس موئنث شدم و برای خودم یه هدف پیدا کردم. نه نکردم دنبال پیدا کردنش بودم.

نیلوفر بیچاره که کلی قرشمه اومد که ولش نکنم ولی من ولش کردن آخیشششششششششششش راحت شدم انگاری که سبک شده باشم. این سبکی حس خوبی داره.

بعد از این که ستایی کنکور دادیم و با خیال راحت که خراب کردیم کنکور رو رفتیم سراغ تفریحات تابستانه. نه صبر کنید علی چی میگه

_ به نظرم این تابستون رو مثل سالای پیش حدر ندیم نظرتون

_ من نظری ندارم تو چی محمد

_ به نظر من باید یه کاری بکنیم نمیشه همیش دنبال بازی بود که

_ نه خیلیم بازی می کنیم. کل سه ماه تابستون رو میریم سرکار.

علی دوباره ادامه داد.

_ من یه موسسه میشناسم که کارای فرهنگی میکنه چندوقتی توش عضوم اگه میخواید بریم یه سر بزنیم شاید بشه یه کاری کرد.

خب بذارید بزنم رو استوپ .............

اها موتور علی یه هندای 125 مشکی مدل سال 87 هست و کلا داغونه

حالا فکر کنید با این موتور داغون سه ترکم بکنید چه شود. هیچی نمی شود. خخ

با موتو علی رفتیم موسسه

یه ساختمون دو طبقه نزدیک میدان قلم که روش نوشه بود موسسه علمی فرهنگی شهید چمران.

ستایی وارد موسسه شدیم. اولین نفری که دیدم یه پسر هم سن و سال خودمون بود که به محض دیدن ما از جاش بلند شد و یه سلام و احوال پرسی گرم با علی کرد و یه دست سرد با ما دوتا. چند قدمی جلوتر رفتیم انگار که علی همه کارشون بود خیلی احترامشو داشتن و هی می گفتن حاج علی حاج علی

خدایشش حسودیم شد بهش

علی جلودی در یکی از اتاق ها ایستاد و به ما گفت بفرمایید.

همین که وارد شدم یه آخوند پشت میز نشسته بود. با دیدن ما سریع از جاش بلند شد و گفت

_ بفرمایید خوش آمدید.

بعد نشستن ما اون هم نشست و علی

_ حاجی این دوتا پسر عموهامن اوردمشون اینجا که وقتشون به مسخره بازی نگذره

_ باشه علی جان قدم این برادرها هم به روی چشم

آخ که چقدر این شیخ خوش صدا بود آدم دلش می خواست صداشو بشنوه فقط.

_ حاجی پس من میرم بیرون پیشه بچه ها تا شما با اینا صحبت کنید.

_ باشه برو

حاجی رو کرد به ما و گفت

_من احمد رضایی ام متخصص هنر تجسمی و جنگ نرم